Die Weihnachtsgans
„Otto“ heeßt des Gänsje,
es is grad zu schee,
wackelt mit dem Schwänzje
un streckt es in die Heeh.
„Schnatt – natt – natt –
schnatt – natt – natt“
so mescht`s de ganze Daach
un leeft am alsfort nach.
Hier e Müffelsche – do e Müffelsche:
„Fress mei Gänsje – freß!
Noch e Breckelsche – noch e Weckelsche,
du werst guud gemäst!
En Weihnachtsbrate sollste wern,
drum habbe mer disch gern
du klaaner – siisser Fresser,
dann kämmste unners Messer!“
Des Gänsje is kaa Gänsje mehr.
Es is e Gans dick, fett un schwer.
Zum Schlachte werd`s allmeehlisch Zeit!
Bis Weihnachte is es nit mehr weit.
Nur – was mehr sisch mol vorgenomme
duut am Ende anners komme.
De Otto hot des längst kapiert,
dass ihm an Weinachte nix passiert.
Doris Lauck
Illustration Lilli Palmer
No Comments